zaterdag 23 december 2006

Als je maar uit de startblokken raakt, Sabine Hagedoren op de Memorial Ivo Van Damme

Tien vrouwelijke BV's lopen 100 meter op Memorial Van Damme
Saartje Vandendriessche op 1, Christel Domen op een paar honderdsten van een seconde twee, net voor Marleen Merckx. Dat is onze prognose voor de 100 meter sprint voor Bekende Vrouwen op vrijdag 25 augustus. Patrick Stevens, wereldrecordhouder op de 200 meter sprint, leerde de dames hoe ze uit de startblokken moeten schieten. Met z'n tienen zijn ze, de dames die voor een nog nader te definiëren Afrikaans goed doel tijdens de dertigste Memorial Van Damme - geheel buiten competitie - een sprintje gaan trekken: Marleen Merckx (Simonneke uit Thuis), Martine Tanghe, Caroline Van den Berghe en Sofie De Meyer van de VRT-nieuwsdienst en Christel Domen (Martine) en Ann Pira (Nancy) uit Thuis. Wittekerke wordt verdedigd door Partricia Goemare (Céline) en verder zijn er nog weervrouw Sabine Hagedoren en presentatrices/actrices Saartje Vandendriessche en Evy Gruyaert. Vier ervan (Caroline, Ann, Patricia en Evy) bleven gisteren op de training afwezig en knabbelen daarmee een flink stuk van hun winstkansen. Martine Tanghe heeft de meeste levenservaring en de meest filosofische rake uitspraak kwam dan ook van haar: ,,De honderd meter, dat is direct gedaan. Als je maar uit die startblokken raakt!'' Waarmee ze de nagel op de kop sloeg. Wereldrecordhouder Patrick Stevens deed de dames voor hoe je startblokken opgesteld moeten zijn (voorste blok twee voeten voor de startlijn, achterste één voet verder) en hoe je van rust (knie achterste been tegen de grond, handen op de grond, achter de lijn) naar klaar (poep omhoog) naar start gaat. Niet zo eenvoudig bleek en dat stelde ook Christel Domen vast, toen ze gewoon rechtop in de startblokken ging staan: ,,Zo moet het volgens mij in elk geval niet!'' Onze prognose Marleen Merckx is niet aan haar proefstuk toe, want die liep twee jaar geleden al mee: ,,In zo'n stadion vol volk... Ik zweer je, je hart klopt uit je borst. Je bent één en al stress!'' Toen Christel Domen te horen kreeg dat er 40.000 man zou zijn, flapte ze er spontaan uit: ,,Ah, ik speelde ooit theater voor vijftig man. En moeten we dan naar dat volk zwaaien terwijl we lopen?'' Dat zwaaien, dat zal voorbehouden blijven voor de ereronde die de winnende dames achteraf lopen. En die winnares wordt Saartje Vandendriessche. Saartje flitst uit de startblokken alsof ze zo'n stel in haar keuken staan heeft. Ze loopt dan misschien als het elegantst maar bij de drie sprintjes van dertig meter was ze drie keer eerste. Christel Domen zat haar vlak op de hielen. Ook Sabine Hagedoren houdt het filosofisch: ,,Mijn sport is diepzeeduiken. En daar gaat het over traagheid. Dus mijn kansen liggen erg laag. Al hoorde ik hier net van de specialisten dat vrouwen die topatletiek doen de beste prestaties neerzetten in de periode nadat ze zwanger geweest zijn, omdat ze dan nog meer geslachts-hormonen hebben!''.

zondag 17 december 2006

Interview met Sabine Hagedoren van 13 April 2004 deel 2

Mannen en hun computer

34.100 sites vind ik over Sabine Hagedoren op het internet. Frank Deboosere haalt er 800. Speelt het in jouw job dan toch een rol dat je een vrouw bent?
Sabine Hagedoren: ,,Wat moet ik daarop zeggen? Ik denk dat mannen makkelijker in hun pen, of liever in hun computer kruipen om zo’n website in elkaar te knutselen. Hoe het voelt? Ik heb al wel eens naar die websites gekeken. Er zijn vrij onschuldige sites bij. Soms vraagt iemand mij of hij een website over mij mag maken. en daar heb ik niets op tegen. Als iemand daar plezier in schept, wie ben ik om hem tegen te houden? Maar veel van die sites brengen je op overzichtssites van een heleboel televisiegezichten en zelfs naar seks-sites. Of je nu Sabine Appelmans, Sabine De Vos of Sabine Hagedoren intikt, je komt bij hetzelfde uit. Leuk vind ik dat niet, maar je kunt er weinig tegen doen.’’


Je figureert bij de ‘babes’ en zelfs bij de ‘weather babes’.
Sabine Hagedoren: ,,Ja. Onnozel, hé? Waar halen ze het? Dat zal wel opgesteld zijn door mannen. Vrouwen doen zoiets niet. Ik lig er niet wakker van. Ik maak me er ook niet boos over. Ik ben wie ik ben. De mensen die mij kennen, weten dat. En verder doen ze maar.’’


Ben je een levensgenieter?
Sabine Hagedoren: ,,Ja! Ik probeer het toch te zijn. Hoe uit zich dat? We eten graag en we reizen graag. Meteen na ons huwelijk hebben we een citytrip gemaakt naar Rome. De grote huwelijksreis, in de zomer, ging naar de Verenigde Staten en Canada. Maar een reis hoeft niet altijd duur en ver te zijn. Ik geniet even goed van een weekendje Parijs of Ardennen. Als we maar samen zijn.’’


Je lijkt een hele grote optimist.
Sabine Hagedoren: ,,Dat ben ik ook. Wat er ook gebeurt, ik probeer altijd het positieve te zien. Ook op de dagen dat het misloopt. Ik denk dan: oké, het is niet voor vandaag, het zal voor morgen zijn. Dat lukt me meestal wel.’’


Krijg je nog altijd e-mails van mensen die klagen over het weer?
Sabine Hagedoren: ,,Ja, regelmatig. Als ik ‘kans op een opklaring’ voorspeld heb, durft er wel eens iemand mailen om te klagen dat de zon niet schijnt. Dan antwoord ik: jammer mijnheer, maar het zal niet voor uwen hof geweest zijn. Soms komt er dan een antwoord als: ‘Het spijt me, ik moest mijn frustratie kwijt.’ Ja, ik krijg dat allemaal in mijn bak. Het hoort bij de job.’’

donderdag 14 december 2006

Interview met Sabine Hagedoren van 13 April 2004

Je bent al elf jaar weervrouw bij de VRT. Vijf jaar geleden zei je: ik houd het nog wel een paar jaar vol. Ben je het inmiddels beu?
Sabine Hagedoren: ,,Neen, helemaal niet. Ik blijf het graag doen. Ik voel me goed in mijn eenpersoonprogrammaatje. Ik vind het plezant om zelf iets te maken. Ik ben voor een stuk mijn eigen baas en functioneer goed in zo’n omgeving. Er verandert ook wel eens wat. We krijgen al eens betere beelden of nieuwe pictogrammen. En ik doe er natuurlijk nog Vlaanderen vakantieland bij. Een betere combinatie kan ik me niet indenken.’’


Vind je van jezelf dat je geëvolueerd bent in je weerbericht?
Sabine Hagedoren: ,,Natuurlijk. Alleen al visueel. Als ik foto’s zie van vijf jaar geleden, denk ik: oeioei, wat is dat? Zo mag je niet denken, want toen was dat natuurlijk mooi. Mijn aanpak zelf is niet echt veranderd. Het eerste jaar was wat onwennig, maar sindsdien voel ik me heel goed op het scherm.’’


Eigenlijk was je heel jong toen je begon.
Sabine Hagedoren: ,,Achteraf gezien vind ik dat ook. Ik was vijfentwintig. Ik werk vooral samen met de nieuwsdienst en ben lang de jongste geweest van de ploeg. Pas de laatste jaren is er weer een nieuwe, jonge lichting journalisten gearriveerd. Maar ik ben nog altijd blij dat ik zo jong zo’n grote kans heb gekregen. Dat ik met mijn zotte kop een brief heb geschreven en nu al elf jaar op het scherm kom. Ik voel me er nog altijd goed bij. Dat is belangrijk. Als je je werk niet graag doet, word je een chagrijnig mens.’’


We zien je weinig in panels van quizzen en spelletjes. Is dat bewust?
Sabine Hagedoren: ,,Ik heb er weinig tijd voor. Ik heb mijn twee programma’s. Als ik er nog iets bijneem, wordt het te veel. Ik wil genoeg tijd overhouden voor mezelf en mijn privé-leven. Zou het me liggen? Ik weet het niet. Ik heb er niet veel ervaring mee.’’


Er was nogal een hype rond ‘De slimste mens ter wereld’. Iets voor jou?
Sabine Hagedoren: ,,Goh... Ik weet het niet. Vanuit de sofa lijkt het allemaal veel simpeler dan het is. Ik vind het moedig als je eraan meedoet. De vragen zijn zo uiteenlopend. De ene keer weet ik veel, de andere keer zou ik totaal de mist ingaan.’’


Hebben ze jou gevraagd?
Sabine Hagedoren: ,,Neen. (snel) Maar het hoeft niet hoor. Als ik al die knappe koppen bezig zie... ik weet niet of ik overeind zou blijven. Ik heb een redelijke kennis maar al die data en namen uit mijn mouw schudden, dat is iets anders. En als ik aan iets meedoe, is het om te winnen, hé!’’

zondag 10 december 2006

Sabine Hagedoren opnieuw zwanger

Weervrouw en Vlaanderen vakantieland-presentatrice Sabine Hagedoren is opnieuw zwanger. Dat laat de VRT vandaag weten.

Half juni verwacht Hagedoren haar tweede kindje. Zo komt er meteen een speelgenootje voor eerstgeborene Lars bij. Haar televisiewerk zou de weervrouw zo lang mogelijk voortzetten. Peggy De Meyer verving een zwangere Sabine Hagedoren dit jaar al als weervrouw.

vrijdag 1 december 2006

Sabine Hagedoren : Ohlala, dat is lang geleden!

«Ohlala, dat is lang geleden!», lacht weervrouw Sabine Hagedoren wanneer ze aan de crashtest van Klasse begint. Als ex-leerkracht en toekomstige mama liggen opvoeding en onderwijs haar na aan het hart. «Ik weet dat velen ontevreden zijn over hun schooltijd, maar ik ging ontzettend graag naar school. Mijn leraars waren allemaal gemotiveerd, zelfs al was het lastig om mijn klas met 25 permanent kwebbelende kippen te boeien.»Klasse: «Je hebt zeven jaar les gegeven. Heb je je ooit afgevraagd of het voor jongeren nut heeft om de tabel van Mendeljev te kennen?» Sabine Hagedoren: «Niet elke jongere heeft daar evenveel aan, da's waar. Mijn TSO-ers met maar één uurtje 'wetenschappelijke vorming' zagen daar soms het nut niet van in. Ik deed veel proefjes, want hoe interactiever de les, hoe beter leerlingen opletten. Daar liep wel eens iets mis, wat de leerlingen natuurlijk spannend vonden. Chemie hoeft niet saai te zijn. Misschien interesseert de amoebe je niet, maar 'het seksleven van het pantoffeldiertje' spreekt toch iedereen aan? Het is aan de leraar om een interessante draai te geven aan saaie leerstof. En misschien hebben de meeste jongeren die schoolse kennis in hun latere leven nooit meer nodig, maar daarom vind ik de leerstof nog niet overbodig. Leren op zich is immers een waardevol proces: je traint er je hersens mee en je leert gaandeweg wat je interesses zijn. Hoe breder de waaier, hoe beter.»Klasse: «Over enkele maanden word je mama. Welke taken zie je voor jezelf als ouder en wat is meer het terrein van de school?»Sabine Hagedoren: «Ik vind dat scholen en ouders partners zijn in de opvoeding. Kinderen zitten tenslotte acht uur per dag in de klas. In de klas moeten kinderen niet alleen kennis opdoen, maar ook waarden leren zoals eerlijkheid en respect, en een attitude kweken zoals 'sportief zijn' en 'leren leren'. Als ze dat alleen van thuis meekrijgen, blijft het niet hangen. Anderzijds mogen ouders de opvoeding niet helemaal op de school afwentelen. Ik hou van een strenge opvoeding. Zelf zat ik op een uniformschool en mijn ouders waren zelf ook niet mals. Ze hebben mij altijd duidelijk gemaakt dat als je iets wil bereiken in het leven, je ervoor moet gaan. Die houding wil ik mijn kind ook bijbrengen, maar het tegelijkertijd vrij laten. Als leraar heb ik te vaak gezien hoe sommige ouders hun eigen dromen projecteren op hun kinderen en dan per se willen dat hun zoon, die een gepassioneerde tekenaar is, toch boekhouder wordt… Streng maar rechtvaardig opvoeden, dat is mijn ideaal, met respect voor de keuzes die een kind uit zichzelf maakt. Zelfs al was mijn moeder op haar veertiende gestopt met school en was mijn pa een arbeider, toch steunden ze mij toen ik aan de universiteit scheikunde wou studeren. Thuis heb ik mijn studiekeuzes nooit moeten verdedigen, wel op school. Zo wilde de directeur mij in het secundair de richting handel doen volgen, zelfs al wou ik zelf absoluut wetenschappen studeren. De school koos niet op basis van mijn punten of ambities, maar ging enkel af op mijn sociale herkomst.»Klasse: «Je bent als weervrouw een BV geworden. Heb je op school behalve kennis ook vaardigheden geleerd om daarmee om te gaan?»Sabine Hagedoren: «Goh, ik ben nooit een verlegen meisje geweest, dat ligt niet in mijn karakter… (lacht uitbundig) Wel is het belangrijk dat leraars je positief bekrachtigen en niet enkel de rode balpen hanteren. Als leraar moet je 'proficiat!' op een toets durven zetten. Leraars die je stimuleren, kunnen het verschil maken. Dat ik zelf voor de klas had gestaan, maakte voor mij de stap naar de camera veel makkelijker. Als leraar spreek je immers voor een levend publiek en krijg je meteen feedback. Vooral tijdens het eerste schooljaar had ik last van plankenkoorts. Ik heb lesgegeven tot 1997. Tot dan had ik op verschillende scholen tegelijk gestaan, zonder vaste benoeming. Lange tijd was mijn tv-werk te combineren met de school, maar toen ik moest kiezen, werd het toch radio en tv. Niet dat ik nu opnieuw voor de klas wil staan, maar ik heb het echt heel graag gedaan.»Bron: klasse.be, september 2005